⇠ در یک زمان مناسب و کافی سوالات هدفمند را از بیمار خود می پرسد و قادر است با حداقل زمان، تشخیص و برنامه درمان را فراهم کند.
⇠ به نگرانی های بیمار احترام می گذارد و به احساسات آن ها اهمیت می دهد.
⇠ درک خوبی از داروها و بی خطر بودن و اثربخشی خوب آنها دارد.
⇠ اگر بعد از آزمایش معقول دارو اثربخش نبود آن را متوقف می کند.
⇠ اگر دارو عوارض جانبی داشته باشد احترام به خواسته بیمار می گذارد، دوز آن را کاهش داده یا دارو را تغییر می دهد. البته زمانی که این کار معقول و مناسب است (گاهی اوقات، اما نه همیشه).
⇠ آگاهی لازم از احتمال اینکه خطر دارو ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد را دارد.
⇠ در صورت لزوم با پزشکان و درمانگران دیگر ارتباط برقرار می کند.
⇠ سلامت روانی خود روانپزشک: آنها قادرند خشم خود را کنترل کنند و جلسات درمان را ادامه دهند.
⇠ برپایی جلسات درمانی و تجویز دارو تا پایان درمان بیمار.
⇠ بررسی حالت ذهنی و جسمانی بیماران برای تعیین ماهیت و حد اختلالات ذهنی ،رفتاری و عاطفی
⇠ مطالعه کردن و بررسی سوابق پزشکی وهمچنین انجام تست های متفاوت برای تشخیص دقیق بیماری و بهترین روش درمان آن
⇠ برپایی جلسات مختلف درمانی و تجویز دارو تا زمان بهبودی کامل بیمار
⇠ همکاری با سایر افراد متخصص مانند پزشکان، روانشناسان تا پایان درمان بیمار
⇠ دانش و مهارت های مورد نیاز
⇠ علاقه مند بودن به بیماران و توانایی لازم برای حل مشکلاتشان
⇠ از آنجا که تمامی مراجعان روانپزشک دچار بیماری روحی و روانی هستند و از آن رنج می برند لذا روانپزشک باید از ثبات روحی و عاطفی بالایی برخوردار باشد.
⇠ داشتن صبر و حوصله برای گوش کردن به صحبت های بیماران و آرامش دادن به آنها
⇠ رازداری یک روانپزشک موفق باید خصوصی ترین مسائل بیماران را رازداری کند تا مراجع نسبت به او اطمینان حاصل کند و به راحتی با او مشکلاتش را در میان بگذارد.
⇠ کسب مهارت های ارتباطی قوی و لازم به منظور تاثیر بهتر بر بیماران
⇠ توانایی شنیداری و گفتاری خوب
⇠ قدرت تصمیم گیری بالا به واسطه گرفتن تصمیم مناسب و منطقی به دور ازمسایل عاطفی و مسایل غیر تخصصی
⇠ مهارت و توانایی او برای پاسخ به نیازها و برطرف کردن مشکلات بیماران
.
منابع:
.http://beheshtiyan.ir
